Weer een te lang verhaal maar, Thailand is TOF!!!
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
17 Augustus 2010 | Cambodja, Phnom-Penh
Wat een toffe tijd hebben we in het noorden van Thailand gehad. En wat wordt het steeds moeilijker om mijn ervaringen kort op te schrijven!!! Excuus voor de soms wat langere verhalen beste mensen, het is ook erg lastig... maar ik zal mijn best proberen te doen dit volgende verhaal.
Ok, Chiang Mai dus! Na onze wasjes gedaan te hebben en wat geinformeerd te hebben, zijn we op trektocht gegaan voor 2 dagen.
We hadden een 'non-touristic track' uitgekozen en ik moet zeggen, deze heeft zich zeker aan de naam gehouden! Vrijdag, alweer 1,5 wk geleden, zijn we 's ochtends vroeg opgehaald met een busje en zijn we met 12 mensen de jungle ingegaan.
De tocht begon met een bezoekje aan een lokale markt, waar we wat inkopen hebben gedaan om te snacken en de 3 musts: wc-papier, water en muggenspray gekocht konden worden. Check. Nog een mooi thais woordje geleerd ook: Fuck! Haha, dit is thais voor pompoen. Dus de rest van de reis was het continu: what the pumpkin!
Vervolgens doorgereden naar een dorpje waar we een lekkere lunch (noodles uit bananenbladeren) kregen tussen een heerlijke zweetvoetengeur, en ik maar commentaar krijgen of ik ging wandelen op mijn mooie teva-sandalen!
Met een goed gevuld buikje gingen we dus de jungle in. We volgden een pad wat al snel een smaller paadje werd en uiteindelijk overging in heeeeeel smalle paadjes dwars door the bush. Ge-wel-dig. Het miezerde een beetje, wat het lekker koel maakte en een heerlijk junglegevoel gaf!
Er is ZO VEEL te vertellen over deze fantastische tocht, maar ik raad jullie vooral aan om de foto's te bekijken.
Een korte samenvatting:
Het pad werd, ongelooflijk, nog smaller en we vervolgde onze weg door over omgevallen bomen heen te stappen naast diepe ravijnen. En omdat het bleef miezeren, werd het ook heelijk glad! Echt supersupergaaf, heel spannend maar nog altijd leuk. Tot we dus bij een superstijl stuk te horen kregen dat dit nog niets was! O jee... En jahoor, wat er daarna kwam! Ongelooflijk! Een 'pad' heeeeel stijl, spekspekglad en zonder veel houvast behalve wat 'treden' die er uit waren geslepen maar ook hartstikke glad waren. Na even goed onderuit gegaan te zijn besloten op mijn kont verder te gaan. Trede voor trede. Tot de treden ophielden... Jahoor, toch maar staan. Via een sterke tak geabseild naar beneden en met hulp van alle mannen uit de groep zijn we uiteindelijk, vraag niet hoe, beneden gekomen. Tof! En onder de modder! Zeker een pad die niet iedereen genomen heeft denk ik, ik vraag me af of het uberhaupt een pad was ;-)
Om bij een waterval te komen waar we heerlijk konden afkoelen (en alle modder afwassen) moesten we nog een heel eng bruggetje over wat glijdend ging aangezien we zoveel modder met ons meedroegen, maar uiteindelijk, konden we met kleren al het water in plonzen.
We waren op de helft.
(Echt, ik probeer het jongens, het lukt me weer niet om het kort te houden :-s)
De vervolgroute zou een stuk beter te doen zijn en dit was het inderdaad. Door de suikerbietvelden en door de hilltribe village van de Lahu mensen zijn we via de rijstvelden bij ons olifantenkamp belandt. (Klinkt het nog geloofwaardig?)
Ja idd, we zouden de nacht doorbrengen tussen de olifanten en de lokale mensen, in the middle of nowhere en met niemand om ons heen. We hadden een privehutje van riet en een klamboe over ons tweepersoonsmatrasje. Een paradijsje. Wat wil je nog meer! Na een heerlijke maaltijd (aardappelsoep geserveerd met verse groenten en rijst) en flink wat biertjes inclusief erg lachwekkende drankspelletjes zijn we dan ook heerlijk in slaap gevallen.
Volgende ochtend voor iedereen op was opgestaan en wat rondgelopen in het dorpje. Ik vond een jong katje dat me volgde en waar ik mee begon te spelen, toen er een meisje me tegemoet kwam en meedeed, en toen volgden er nog meer! Voor ik het wist had ik een leuke verzameling kindjes om me heen die me met grote ogen aankeken! Prachtig! Gewoon helemaal hoe ik me die veralten dorpjes had voorgesteld, dit is het echte reizen!
Na ons ritje op een olifant (vet tof, toch echt wel weer een ervaring) en twee porties ontbijt (krijg je trek van!) begonnen aan weer een dag wandelen. Helaas zonder Nat want die voelde zich totaal niet lekker. Dit keer scheen het zonnetje en was het flink warm. Het zweet droop van je af, voor het eerst op mijn gezicht ook, nou, dat zegt wat. Het was heerlijk. Onderweg nog een dodelijke slang tegengekomen (fijn met je sandalen...) en heel veel insecten gezien. Er was een fransman mee die ze verzamelde, wat er toe leidde dat de hele groep op een gegeven moment zijn best deed om het mooiste beestje te spotten!
Eenmaal aangekomen bij onze volgende stop, het raftkamp, zag ik Nat weer. Het ging toch echt niet zo goed met 'r... Na een rafttripje gevolgd door een bamboe-vlottocht zijn we met het busje weer 'thuis' afgezet.
En toen werd Nat nog zieker... De volgende dag vroeg opgestaan om wat dingen op te zoeken over malaria en van dokter Jeroen nog wat tips gekregen. Maar de koorts zakte en gelukkig is Nat nu weer helemaal de oude!
Ok, hoogtepunt no. 2. Na Chiang Mai zijn we nog noordelijker gegaan naar Mae Hong Song, 8km van de grens van Burma. We hebben hier een tocht naar de Karen hilltribe gemaakt, ookwel bekend als de 'longnecks'. Het was superrustig op deze plek en we hadden een prive-auto met zn twee en konden dus helemaal zelf onze tijdsindeling bepalen. Vet chill.
De longnecks waren echt totaal het tegenovergestelde van wat ik me ervan had voorgesteld. Ik was er in het begin niet zo enthousiast over, stelde het me veelste toeristisch voor. Maar het was zo rustig in Mae Hong Song, en ook bij de tribe!
Een stukje geschiedenis over hun ritueel:
Lang geleden, toen de mannen gingen jagen en de kwetsbare vrouwen achterbleven, besloten de mannen ringen om de nekken van de vrouwen te doen tegen de tijgers. Deze traditie heeft altijd stand gehouden en tegenwoordig lopen de meeste vrouwen in dit dorp met een gewicht van 6 kilo (!) rond hun nek. Tenzij je op een woensdag geboren was met volle maan, dan had je al bepaalde krachten, dat de ringen niet nodig waren. Ongelooflijk om te zien, hoe ze hiermee leven. En wat een houding die mensen hebben! De fysiotherapeut kwam weer naar boven. Door het gewicht van die ringen zijn hun schouders zo naar beneden gedrukt, dat bepaalde spieren totaal zijn verwaarloosd en ze een gekke houding krijgen. Ik zag meteen al een hele scriptiemogelijkheid voor me! Maar helaas, het was al onderzocht...
Na nog een bezoekje aan een waterval, de 'fish-cave', en een modderspa (mmm) weer teruggegaan naar Mae Hong Song waar we werden verrast met een intocht vanwege de Thaise koninginnedag!
Ok, nu heel kort. De volgende dag vertrokken met de bus (een heel oude bus waar de kabels van loshingen en die met errrrug veel moeite de berg op, en af ging) terug naar Chiang Mai, 8 uur...
De volgende dag met de trein (5u de wekker) weer richting Bangkok (verkeerde trein geboekt, 15u durende rit ipv 10, stoptrein, vies, heet, geen eten).
We zouden meteen door naar Cambodja maar na deze rit moesten we eerst even bijkomen!
Dus maar weer naar de bekende Kao San Road, backpackersworld. Waar ik eigenlijk nooit meer naar toewilde... De volgende dag nog even een uberhip winkelcentrum bezocht inclusief break dance battle op straat en de dag, en daarmee Thailand, schitterend afgesloten:
Na wat biertjes in 'the balcony', met livemuziek, zijn we na sluitingstijd op straat belandt. Op plastic krukjes, met nog meer biertjes, en vet foute old time muziek. Na een uurtje gingen de krukjes aan de kant en hebben we met tientallen andere mensen tot in de heel vroege ochtend gedanst op straat. Wat een knaller. Zo zo tof!
En hiermee, sluit ik mijn verhaal van Thailand maar af. Ik zit nu in Cambodja, maar... dat komt later!
Lieverds, ik vind het nog steeds ontzettend leuk om al jullie reacties te lezen! Ik hoop dat jullie je weer door dit verhaal heen hebben geslagen.
Foto's zijn weer te vinden op:
http://picasaweb.google.com/lauravanzwieten/Thailand#
Foto's van onze laatste avond volgen nog!
Ok, Chiang Mai dus! Na onze wasjes gedaan te hebben en wat geinformeerd te hebben, zijn we op trektocht gegaan voor 2 dagen.
We hadden een 'non-touristic track' uitgekozen en ik moet zeggen, deze heeft zich zeker aan de naam gehouden! Vrijdag, alweer 1,5 wk geleden, zijn we 's ochtends vroeg opgehaald met een busje en zijn we met 12 mensen de jungle ingegaan.
De tocht begon met een bezoekje aan een lokale markt, waar we wat inkopen hebben gedaan om te snacken en de 3 musts: wc-papier, water en muggenspray gekocht konden worden. Check. Nog een mooi thais woordje geleerd ook: Fuck! Haha, dit is thais voor pompoen. Dus de rest van de reis was het continu: what the pumpkin!
Vervolgens doorgereden naar een dorpje waar we een lekkere lunch (noodles uit bananenbladeren) kregen tussen een heerlijke zweetvoetengeur, en ik maar commentaar krijgen of ik ging wandelen op mijn mooie teva-sandalen!
Met een goed gevuld buikje gingen we dus de jungle in. We volgden een pad wat al snel een smaller paadje werd en uiteindelijk overging in heeeeeel smalle paadjes dwars door the bush. Ge-wel-dig. Het miezerde een beetje, wat het lekker koel maakte en een heerlijk junglegevoel gaf!
Er is ZO VEEL te vertellen over deze fantastische tocht, maar ik raad jullie vooral aan om de foto's te bekijken.
Een korte samenvatting:
Het pad werd, ongelooflijk, nog smaller en we vervolgde onze weg door over omgevallen bomen heen te stappen naast diepe ravijnen. En omdat het bleef miezeren, werd het ook heelijk glad! Echt supersupergaaf, heel spannend maar nog altijd leuk. Tot we dus bij een superstijl stuk te horen kregen dat dit nog niets was! O jee... En jahoor, wat er daarna kwam! Ongelooflijk! Een 'pad' heeeeel stijl, spekspekglad en zonder veel houvast behalve wat 'treden' die er uit waren geslepen maar ook hartstikke glad waren. Na even goed onderuit gegaan te zijn besloten op mijn kont verder te gaan. Trede voor trede. Tot de treden ophielden... Jahoor, toch maar staan. Via een sterke tak geabseild naar beneden en met hulp van alle mannen uit de groep zijn we uiteindelijk, vraag niet hoe, beneden gekomen. Tof! En onder de modder! Zeker een pad die niet iedereen genomen heeft denk ik, ik vraag me af of het uberhaupt een pad was ;-)
Om bij een waterval te komen waar we heerlijk konden afkoelen (en alle modder afwassen) moesten we nog een heel eng bruggetje over wat glijdend ging aangezien we zoveel modder met ons meedroegen, maar uiteindelijk, konden we met kleren al het water in plonzen.
We waren op de helft.
(Echt, ik probeer het jongens, het lukt me weer niet om het kort te houden :-s)
De vervolgroute zou een stuk beter te doen zijn en dit was het inderdaad. Door de suikerbietvelden en door de hilltribe village van de Lahu mensen zijn we via de rijstvelden bij ons olifantenkamp belandt. (Klinkt het nog geloofwaardig?)
Ja idd, we zouden de nacht doorbrengen tussen de olifanten en de lokale mensen, in the middle of nowhere en met niemand om ons heen. We hadden een privehutje van riet en een klamboe over ons tweepersoonsmatrasje. Een paradijsje. Wat wil je nog meer! Na een heerlijke maaltijd (aardappelsoep geserveerd met verse groenten en rijst) en flink wat biertjes inclusief erg lachwekkende drankspelletjes zijn we dan ook heerlijk in slaap gevallen.
Volgende ochtend voor iedereen op was opgestaan en wat rondgelopen in het dorpje. Ik vond een jong katje dat me volgde en waar ik mee begon te spelen, toen er een meisje me tegemoet kwam en meedeed, en toen volgden er nog meer! Voor ik het wist had ik een leuke verzameling kindjes om me heen die me met grote ogen aankeken! Prachtig! Gewoon helemaal hoe ik me die veralten dorpjes had voorgesteld, dit is het echte reizen!
Na ons ritje op een olifant (vet tof, toch echt wel weer een ervaring) en twee porties ontbijt (krijg je trek van!) begonnen aan weer een dag wandelen. Helaas zonder Nat want die voelde zich totaal niet lekker. Dit keer scheen het zonnetje en was het flink warm. Het zweet droop van je af, voor het eerst op mijn gezicht ook, nou, dat zegt wat. Het was heerlijk. Onderweg nog een dodelijke slang tegengekomen (fijn met je sandalen...) en heel veel insecten gezien. Er was een fransman mee die ze verzamelde, wat er toe leidde dat de hele groep op een gegeven moment zijn best deed om het mooiste beestje te spotten!
Eenmaal aangekomen bij onze volgende stop, het raftkamp, zag ik Nat weer. Het ging toch echt niet zo goed met 'r... Na een rafttripje gevolgd door een bamboe-vlottocht zijn we met het busje weer 'thuis' afgezet.
En toen werd Nat nog zieker... De volgende dag vroeg opgestaan om wat dingen op te zoeken over malaria en van dokter Jeroen nog wat tips gekregen. Maar de koorts zakte en gelukkig is Nat nu weer helemaal de oude!
Ok, hoogtepunt no. 2. Na Chiang Mai zijn we nog noordelijker gegaan naar Mae Hong Song, 8km van de grens van Burma. We hebben hier een tocht naar de Karen hilltribe gemaakt, ookwel bekend als de 'longnecks'. Het was superrustig op deze plek en we hadden een prive-auto met zn twee en konden dus helemaal zelf onze tijdsindeling bepalen. Vet chill.
De longnecks waren echt totaal het tegenovergestelde van wat ik me ervan had voorgesteld. Ik was er in het begin niet zo enthousiast over, stelde het me veelste toeristisch voor. Maar het was zo rustig in Mae Hong Song, en ook bij de tribe!
Een stukje geschiedenis over hun ritueel:
Lang geleden, toen de mannen gingen jagen en de kwetsbare vrouwen achterbleven, besloten de mannen ringen om de nekken van de vrouwen te doen tegen de tijgers. Deze traditie heeft altijd stand gehouden en tegenwoordig lopen de meeste vrouwen in dit dorp met een gewicht van 6 kilo (!) rond hun nek. Tenzij je op een woensdag geboren was met volle maan, dan had je al bepaalde krachten, dat de ringen niet nodig waren. Ongelooflijk om te zien, hoe ze hiermee leven. En wat een houding die mensen hebben! De fysiotherapeut kwam weer naar boven. Door het gewicht van die ringen zijn hun schouders zo naar beneden gedrukt, dat bepaalde spieren totaal zijn verwaarloosd en ze een gekke houding krijgen. Ik zag meteen al een hele scriptiemogelijkheid voor me! Maar helaas, het was al onderzocht...
Na nog een bezoekje aan een waterval, de 'fish-cave', en een modderspa (mmm) weer teruggegaan naar Mae Hong Song waar we werden verrast met een intocht vanwege de Thaise koninginnedag!
Ok, nu heel kort. De volgende dag vertrokken met de bus (een heel oude bus waar de kabels van loshingen en die met errrrug veel moeite de berg op, en af ging) terug naar Chiang Mai, 8 uur...
De volgende dag met de trein (5u de wekker) weer richting Bangkok (verkeerde trein geboekt, 15u durende rit ipv 10, stoptrein, vies, heet, geen eten).
We zouden meteen door naar Cambodja maar na deze rit moesten we eerst even bijkomen!
Dus maar weer naar de bekende Kao San Road, backpackersworld. Waar ik eigenlijk nooit meer naar toewilde... De volgende dag nog even een uberhip winkelcentrum bezocht inclusief break dance battle op straat en de dag, en daarmee Thailand, schitterend afgesloten:
Na wat biertjes in 'the balcony', met livemuziek, zijn we na sluitingstijd op straat belandt. Op plastic krukjes, met nog meer biertjes, en vet foute old time muziek. Na een uurtje gingen de krukjes aan de kant en hebben we met tientallen andere mensen tot in de heel vroege ochtend gedanst op straat. Wat een knaller. Zo zo tof!
En hiermee, sluit ik mijn verhaal van Thailand maar af. Ik zit nu in Cambodja, maar... dat komt later!
Lieverds, ik vind het nog steeds ontzettend leuk om al jullie reacties te lezen! Ik hoop dat jullie je weer door dit verhaal heen hebben geslagen.
Foto's zijn weer te vinden op:
http://picasaweb.google.com/lauravanzwieten/Thailand#
Foto's van onze laatste avond volgen nog!
-
17 Augustus 2010 - 13:35
Jordi:
:) Hoe ik me niet doorheen te slaan, heerlijk om te lezen wat jullie allemaal aan het doen zijn. echt TE GEK! En nu Angkor Wat neem ik aan, ook super!! geniet ervan!
liefs, Jordi -
17 Augustus 2010 - 13:36
Romy:
Laaaautje :)
Erg leuke verhalen weer! Vond t skypen top! Heel veel plezier in Cambodja, geniet :) En hele hele mooie fotos!
Liefs!!! -
17 Augustus 2010 - 15:46
Leonie:
Lieve lau!! Echt super tof om te lezen wat jullie allemaal beleven!! Geniet en pas goed op elkaar!!
Kus ook voor nath! -
17 Augustus 2010 - 17:19
Tamara:
Supertof! Wat een leuke dingen doe je daar zeg:D Wel vervelend dat Nathalie ziek werd..was het nou malaria?
Geniet er nog ff van! -
17 Augustus 2010 - 17:20
Mam:
Zo zie je maar weer, eerst zien en dan je oordeel, zei opa Lastdrager ook altijd tegen oma (hoorde ik van de week).
Dikke kus. -
17 Augustus 2010 - 17:44
Kelly:
Weer superleuk om te lezen wat je hebt meegemaakt. En de foto's zijn erg leuk om te zien!! Geniet er van! -
17 Augustus 2010 - 20:14
Pap:
Wat heerlijk om jullie verhalen te lezen. Ik kijk nu al uit naar de verhalen over Cambodja!
Hou van je! -
18 Augustus 2010 - 01:13
Jacqueline:
Geweldig, jullie zijn echte avonturiers!! Geniet ook maar zoveel van Cambodja! x -
18 Augustus 2010 - 03:28
Sonja:
leuk leuk leuk! Thailand klinkt ook erg goed. Ik ga nu je foto's kijken!
xxx -
18 Augustus 2010 - 10:47
K En G Lastdrager:
Mooi verhaal Laura
Lekker op je achterste
door de modder glijden
anyway what the pumpkin
as you would say,zo te horen ben je nog lang niet uit gekeken.nog veel plezier verder en neem nog maar een lekker
biertje voor de dorst.
liefs K en G. -
20 Augustus 2010 - 13:07
Sonja:
Serieus? Ga je naar Bali? Heb je facebook? Dan moeten we even afspreken en biertjes drinken natuurlijk! Ik vlieg morgen en ben er dan ook morgen, zit het hele weekend denk ik wel aan mijn vriendje vastgeplakt want die heb ik 5 mnd niet gezien, maar doordeweeks loopt hij stage! Hoe lang blijven jullie op Bali?
xxx
(ps: mijn e-mail is sonjastraathof@hotmail.com. Ik ga morgen/overmorgen ook een simkaart op Bali kopen, dan stuur ik mijn nummer ook even door!) -
29 Augustus 2010 - 16:59
Monique:
Hoi Laura,
Gaaf hoor die verhalen over de jungle, heel leuk om te lezen en zeker niet te lang.
Ik geniet ervan om te lezen wat jullie allemaal beleven.
Heel veel plezier nog verder
groetjes Monique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
